Francuski sastav Arkan (nema nikakve veze sa istoimenim pokojnim srpskim kriminalcem) nastao je 2005. godine, kada su se sreli Foued Moukid iz sastava The Old Dead Tree i Abder iz grupe Dawn of Decline.
Ubrzo im se pridružuju Mus i Samir iz alžirskog death metal benda Worth i Florent iz grupe Whisper-X. Tu je priča o Arkanu i njihovoj nesvakidašnjoj kombinaciji death metala i alžirskog i marokanskog etno nasleđa mogla da počne.
Najpre izdaju MCD Burning Flesh is Born, a zatim ove godine album Hilal. Prvo, ko je slušao Orphaned Land ovo mora da nabavi.
Žestoka (nešto žešća od OL-a) death metal svirka spojena sa impozantnim brojem orijentalnih harmonija i instrumenata, divnih ženskih vokala i mnoštvom drugih elemenata, rezultira odličnim albumom, prilično eksperimentalnim, čak i u odnosu na jedan Mabool.
Pomenuti Mabool je, naravno, teško nadmašiti ali mu se Hilal opasno približava. Fanovi Opetha će takođe ovde pronaći ponešto za sebe, naročito kada je reč o vokalima, a celokupna zvučna slika rezultat je rada Fredrik Nordstroma i Jakoba Hansena, imena koja samom svojom veličinom u velikom broju slučajeva predstavljaju dovoljnu preporuku da se potrudite da nabavite neki album.
Dakle, Hilal je inovativan death metal ukršten sa orijentalnom muzikom na krajnje ukusan i prirodan način. Kao takav, zaslužuje pažnju svih onih koji se ne groze eksperimenata i koji vole ono što rade Orphaned Land, Nile i Opeth. N. M.
